Let's don't wait 'til the water runs dry

Water runs dry - Boyz 2 Men

Voordat ik hierheen ging, werd ik voor 2 dingen gewaarschuwd. Ten eerste dat ik zelf niet in de prostitutie kom en ten tweede dat Thailand zo gevaarlijk is. Zelf in de prostitutie komen zal hier niet gebeuren, om één simpele reden: De westerse mannen zijn bang voor me. Als ik ze aankijk, voelen zij wat ik denk. Namelijk dat ze oude, zielige, vieze mannetjes zijn die een wanhopige poging doen om liefde en seks te vinden. Alleen dat laatste lukt hier. Want de droom om liefde te vinden in Pattaya doet me denken aan mijn eigen meisjesdroom, het worden van een prinses. Iets onmogelijks. In het begin van mijn verblijf snapte ik er dan ook helemaal niks van. Wat deden die jonge Thaise meisjes met zulke oude, zoals Marta het noemt, grandfathers? Ik heb nu met zoveel (ex-)prostituees gesproken dat het me helemaal duidelijk is geworden. De mannen gebruiken de vrouwen, maar de vrouwen gebruiken de mannen nog meer, just for the money. En dan liever één oud, zielig en vies mannetje doen geloven dat hij de liefde heeft gevonden waar hij misschien al 60 jaren naar zocht, dan 50 in de week. Dit is een absurde win-winsituatie en een vicieuze cirkel die moeilijk te doorbreken is, al zou het voor beide partijen beter zijn.
Gevaarlijk is het hier wel. Ik was net nog getuige van een echtelijke ruzie van de buren die de deur wijd open hadden staan. Ze schreeuwden, gooiden spullen naar elkaar, huilden. Ik wilde ze helpen en zag geen andere optie dan op het hek te gaan staan en de bloempotten van de zuilen te duwen. Dit zou ze naar buiten doen gaan en ze hopelijk bewust maken van het feit dat iedereen mee kon genieten. Ik werd, terwijl ik op het hek stond, betrapt door Jeremy. Jeremy is de enige jongen van het kaartmaakclubje. Dit clubje begeleid ik 2 dagen in de week en ze mogen niet weten hoe rebels ik eigenlijk ben. Ik ben snel het appartement ingegaan. Gevaarlijker was dat ik deze week buiten moest slapen. Ik ging slaperig naar buiten zonder huissleutel. Ik stond om 10 uur 's avonds voor een dichte deur, had geen telefoonnummers van mijn huisgenoten en gaf de hoop op nadat ik een kwartier lang geklopt had op de deur. Nog gevaarlijker was dat ik werd aangevallen door een straathond, terwijl ik lekker op de stoep zat te laptoppen. Maar het meest gevaarlijk is en blijft de bezoekjes aan het winkelcentrum. Hiervoor moet je namelijk 2 vierbaanswegen oversteken zónder zebrapad. Als je dit in Nederland doet, zou iedereen denken dat je psychisch gestoord bent of zelfmoord wilt plegen.
Ik hou van mijn werk hier. Vooral omdat het zo uitdagend is en ik elke dag andere dingen doe. Zo moest ik Engelse lessen geven en kwam er een student die 2 Engelse begrippen kende; 'money' en 'boom boom'. Extra uitdagend is dat ik ze woorden moet leren met de letter 'R', een letter die ze zelf niet gebruiken en niet kunnen uitspreken. Toen we het deze les gingen hebben over kleuren en marktverkoop zeiden ze in plaats van 'I want to have a grey T-shirt' steeds 'I want to have a gay T-shirt.' De leukste bezigheid vind ik het helpen met kaarten maken. Omdat kerst eraan komt, zijn ze met z'n 10-en bezig zoveel mogelijk kerstkaarten te produceren. Alles wordt met de handen gemaakt. Toen ik 5 minuten bezig was met Jezuspoppetjes knippen, werd ik gelijk weer gedegradeerd. Ze vertelden me dat mijn skills niet lagen bij het knippen en dat ik iets moest doen waar mijn talenten wel lagen. Ik voelde me lichtelijk beledigd toen ik de rest van de dag stippen moest zetten met een glitterpen, wat sterren moesten voorstellen. Toch pik ik alles van ze. Ze zitten nu al in mijn hart en ik blijkbaar ook in die van hun. Ik heb ook letterlijk een hart gekregen met 'Natty' erop. Naast alle Thaise woorden waarvan ik echt geen idee heb wat het betekent, staan er ook dingen op als 'God loves you and I love you' en 'give you happy so much.'
Mijn grootste raakvlak met de Thaise bevolking is onze passie voor rijst Volgens een Thai is een maaltijd zonder rijst geen maaltijd en ik begin die denkwijze langzaam over te nemen. Mijn brunch bestond vandaag uit rijst, magere kip en komkommer. Sonja Bakker kan trots op me zijn. Jeroen Dijsselbloem trouwens ook, want deze maaltijd kost slechts 1 euro. Ik moet eerlijk toegeven dat ik in mijn lunches met Kayleigh de rijst laat vervangen door fried egg, maar met haar in de buurt voel ik me meer in Amerika dan in Thailand. Ik heb haar verteld hoeveel ik van Boyz2Men houd, al was dat net alsof je Mark Zuckerberg vertelt dat je een telefoon hebt met een draaischijf. Even later hoorde ik haar meezingen met Britney Spears en wist ik dat ik niet de enige ben die ouderwetse muziek luistert.
Gisteren heb ik een jongerengroep ontmoet. Ze houden één keer in de 2 weken een bijeenkomst, maar het leek meer op een feestje. Al deze jongeren komen uit het buitenland of hebben buitenlandse ouders, waardoor we allemaal Engels met elkaar praten. Ik werd thuisgebracht door Joseph, een Amerikaan. Hij werkt ook in Pattaya voor de arme bevolking. Toen hij vroeg naar mijn appartement, vertelde ik hoe de omstandigheden zijn. Hij zei dat hij me wilde meenemen naar de sloppenwijken en dat ik dan nooit weer zou klagen.
Ik zat nog maar net op mijn kamer of een Thaise vrouw stormde binnen. Ze wilde films met me kijken. Ik had Ted erin gedrukt. De film was nog maar net begonnen of ze vuurde allemaal vragen op me af. Met wie ik vandaag was, wat ik had gedaan en of ik wel in de kerk was geweest. Ook voegde ze toe dat mijn jurk niet lang genoeg was. Ten eerste was dit mijn meest gereformeerde jurk en ten tweede vroeg ik me af wat ik ervan moest denken dat een ex-prostituee dit tegen me zei. I let it go, maar besef wel dat de sociale controle hier groot is.
Vandaag had ik een vrije dag en bezocht ik het strand. Ik zat nog maar net op een strandstoel (de hele dag te huur voor 80 cent) of de verkopers kwamen als buffels op me af. Tussen alle oudere echtparen, locals en viezerikken zag ík er waarschijnlijk het meest uit alsof ik een tattoo, nagelschaartje, badeend, tas, fruitmand, massage, kreeftsalade of armband nodig had. De vrouw met de zonnebrillen had geluk, ik kocht er een om de rest van de dag met een pokerface te kunnen zitten en ik zou uitstralen dat ik niet langer lastig gevallen wilde worden. Want 'go away' en 'how much it is' is voor een gemiddelde Thai ongeveer hetzelfde.
Als laatste wil ik graag toevoegen dat ik met kerst niet alleen ben. Ik word door iedereen uitgenodigd om met hem of haar kerst te vieren. Iemand vroeg zelfs of ik in zijn villa kerst wilde vieren. Dat klonk me heel aantrekkelijk in de oren, totdat hij vertelde dat hij alle eenzame en oude mannen die in Pattaya liefde zoeken, maar het nog niet hebben gevonden óók gaat uitnodigen.
Ik heb zoveel meegemaakt deze week dat het moeilijk is om het in één reisverslag te proppen zonder dat het saai wordt om te lezen. Maar ik kan wel zeggen dat ik deze week meer heb geleerd dan de afgelopen 18,9 jaar en dat ik zeker weet dat deze 3 maanden zullen omvliegen.