I have to learn, have to try

I would stay - Krezip

Mijn moeder zou er alles voor over hebben om mij niet in de prostitutie te zien werken. Ze zou er voor op straat slapen, al haar bezit verkopen of stoppen met werken. Wat ik nu ga zeggen durf ik niet met zekerheid te stellen, maar ik denk dat ze nog liever heeft dat ik met een moslim trouw en rijk word als kleptomaan, dan dat ik mijn dagen slijt achter het raam.
In de Thaise cultuur werkt het anders. Geld, status en eer is zo belangrijk, dat het niet veel meer uitmaakt hoe het verdiend wordt. Als een moeder kan kiezen: een dochter werkend als bediende in een restaurant of als prostituee in een bar, zal de moeder kiezen voor de baan waar het meeste geld in te verdienen is. Want meer geld is meer gouden ringen en meer gouden ringen is meer status en meer status is meer eer.
Er zijn verschillende factoren die hierbij een rol spelen. Om mijn verhaal niet te antropologisch te maken noem ik er één. Vrouwen hebben een minimaal opleidingsniveau. Ze zijn niet ontwikkeld genoeg om voor zichzelf na te denken. Ze hebben niet geleerd een eigen mening te vormen en zullen de rest van hun leven onderdanig zijn. Alhoewel veel prostituees het werk verschrikkelijk vinden, zijn ze verslaafd geraakt aan het geld. Geld waarmee ze hun familie gelukkig kunnen maken. Dat geluk weegt zwaarder dan hun eigen geluk en is de reden waarom weinig vrouwen uit de prostitutie willen stappen. Westerse mensen hebben wel geleerd voor zichzelf te denken en keuzes te maken waardoor je zelf gelukkig kan zijn. Wij, westerlingen, of in het Thais ‘farangs’ zijn individualistisch en ik denk dat één van die redenen is dat wij opleidingskansen hebben.
Nooit eerder kon ik het belang van onderwijs zien zoals ik dat nu zie. Ik krijg zelf ook weer zin om te studeren, al moet ik bekennen dat ik nog steeds nachtmerries over het gymnasium heb.
Familie is voor een Thai net zo belangrijk als eten voor een obesitaspatiënt. Ik behoor nu tot de Tamarfamilie en heb er een hoop moeders bijgekregen. Eén die mijn kleren wast, één die mij voorziet van literatuur en één die mijn nagels poetst en lakt. Ik heb me als boerendochter nooit zo bekommerd om mijn nagels en daar moet ik nu voor boeten. Volgens mijn ‘manicure-mama’ zal een man die mij ten huwelijk vraagt en de ring om mijn vingers schuift, de verloving gelijk verbreken. ‘Een mooie ring gedragen door vingers met zulke lelijke nagels zal de ergste barbaar nog niet accepteren.’ En dus hebben mijn nagels sindsdien lak en keurige witte randen.
Ik moest deze week Engelse lessen geven en had even pauze. Ik liep de trap af en zag beneden allemaal vrouwen naar mijn borsten staren en erover praten. Ik voelde plaatsvervangende schaamte en vroeg wat er aan de hand was. ‘Heb je wel een beha aan? Je borsten hangen een beetje,’ zei iemand. Dit is slechts een voorbeeld van de vragen die ik dagelijks krijg. Deze vraag vond ik niet zo erg, want ik kon mijn beha laten zien waardoor de discussie gelijk was afgelopen. Ergere vragen vind ik hoeveel mijn lichaam weegt, hoeveel ik per maand verdiende bij de Albert Heijn of hoeveel mannen ik in mijn leven heb bedrogen. Thaise mensen willen alles weten en voeden mijn fantasie. Toch heb ik liever dat mensen over je praten waar je bij bent dan wat ik vaak in Nederland zag gebeuren, praten waar je niet bij bent. Bovendien voel ik zelf ook geen schaamte in gesprekken en vraag ik letterlijk alles wat ik wil weten. Hierdoor leer ik de cultuur beter kennen en te begrijpen.
Ik heb ontzettend veel feestjes hier. Ik denk dat het mede komt door de amerikanisering: Kerstmis wordt hier uitbundig gevierd. Het leukst vind ik de internationale feestjes met Amerikanen, Canadezen, Australiërs, etc. Ik oefen niet alleen non-stop mijn Engels, maar heb ook mensen die mij begrijpen. Ze begrijpen dat ik de gekko’s in mijn huis als een plaag zie, in plaats van ‘stofzuigers der insecten’ en ze begrijpen me als ik vertel dat ik de vissenkoppensoep heb laten staan, die overigens speciaal voor mij geserveerd werd. Ik wil hiermee de Thaise mensen niet afkraken, want die zijn hartstikke lief. Alleen, zoals ik al zei, lastig te begrijpen. Om een voorbeeld te geven; ik had de slechtste sleutel van het buitenhek. Het was een kopie van een kopie van een kopie, waardoor het me veel moeite kostte het hek te openen en te sluiten. Deze week brak de sleutel af, terwijl de helft nog in het slot bleef zitten. Ik zag er direct al tegenop om het mijn huisgenoten te vertellen. Ik heb al meer dingen in dit huis gemolesteerd en breng door dit ongeluk ook nog eens de veiligheid van onder andere het wasrek en de rijstton in gevaar. Toen ik het vertelde aan de huisgenoot die ik als eerst zag, begon ze tot God te bidden. Ik stond er wat beschaamd bij en had geen idee wat ze zei. Na een minuut was ze klaar met bidden en vroeg ik waarvoor ze had gebeden. Ze zei: ‘Thank God, ik wilde al zolang een nieuw slot!’
Veel mensen denken dat ik alleen maar aan het genieten ben. Het lijkt ook zo als je mijn strandfoto’s op Facebook ziet en hoort over de leuke mensen die ik ontmoet en de gekke gesprekken die ik voer.
Ik heb het soms ook heel zwaar. Ik hoor afgrijselijke levensverhalen en zie meer dan ooit armoede. Toch is mijn naïefste gedachte ooit, namelijk om de wereld te gaan redden, nog steeds mijn beste gedachte ooit. Pray for me and let’s save the world together.