If you're lost you can look and you will find me

Cindy Lauper - Time after time

´Sebastiaan, hoe gaat het met je?’
‘Het gaat niet goed, ik heb namelijk een trauma.’
‘Wat voor trauma heb je dan?’
‘Een trauma aan een meisje uit mijn middelbare schooltijd dat altijd zulke vreselijke vragen stelde.’
Ik begreep meteen dat hij op mij doelde. Een trauma is wel heel overdreven, maar ik hoor het vaker van mensen. Ik wil altijd alles weten. En ik heb het zelf niet meer door. Zelden speelt in mijn hoofd nog een strijd af of ik het maken een bepaalde vraag te stellen of niet. ‘Beheert de bewindvoering nog steeds jouw financiën?’ Ik werd gelijk aangekeken. Ik gaf een strakke blik terug. Oh, Renate meent het. ‘Ja, tot in 2015,’ zei ze. ‘En hoe ben je eigenlijk in de schuldsanering gekomen? Vervolgens voer ik een gesprek wat zij waarschijnlijk nooit zou voeren.
Wie je bent, wat je doet, wat er in je verleden is gebeurd, je kunt er niet voor weglopen. Het is allemaal onderdeel van je verhaal. Elk mens heeft een verhaal. En of dat verhaal goed is of niet, er moet naar geluisterd worden. Door luisterend oor je zijn snap je soms je eigen verhaal beter. Alhoewel ik me soms net de helpdesk van eenzamemensen.nl voel. Opvliegers tijdens de overgang, aanpassingsproblemen na de adoptie van een hondje, manieren hoe je diploma’s kan vervalsen, de gespreksonderwerpen die mensen bij me aandragen worden elke dag gekker.
Vraag mensen mij te beschrijven en ze noemen nieuwsgierigheid. Mijn slechtste eigenschap, omdat het me in gevaar kan brengen. Maar ook mijn beste, anders had ik nooit naar Thailand gewild. Ik wil de verhalen achter mensen horen. En hopelijk help ik ze een beetje van hun trauma's af te komen in plaats van eraan.